Han Harrevelt heeft de ziekte van Parkinson en bezoekt al enige tijd het ontmoetingscentrum in Amerongen, onderdeel van QuaRijn. “Ik vond een mooi tijdschrift bij het ontmoetingscentrum over de ziekte van Parkinson. Ik was er erg gelukkig mee, dat ik zo’n uitgebreid tijdschrift had gevonden met uitleg over de ziekte van Parkinson. Je leest heel duidelijk dat je de ziekte niet kunt herstellen, maar wel afremmen.”

Hoe bent u erachter gekomen dat u Parkinson heeft?
Han: “De huisarts dacht dat er iets niet in orde was met mijn manier van kijken en bewegen. Ik heb in 2019 een heupoperatie gehad en daarna ging het mis. Ik ging heel voorzichtig lopen en alles werd steeds stijver. De casemanager heeft mij veel geholpen.”  

Wat doet het nu met u?
“Tja, het is heel erg maar ik kan er heel goed mee omgaan. Ik ben erg nuchter. Je moet tegenslagen gewoon accepteren. Of je nu jong of oud bent. Het is niet anders.

“Wat ik wel vrij irritant vind is het moeizame lopen. Het gaat allemaal niet zo vlot. Je moet anders gaan leven. Ik ben heel handig en technisch. Nu zet ik mijn kennis in op een andere manier, kleine technische dingen die ik kan oplossen.”

“Ik heb een heel ander leven gekregen”.

Wat biedt Onmoetingscentrum u?
“Bij Ontmoetingingscentrum Amerongen vind ik het erg gezellig. Ik maak van alles mee en leer weer nieuwe mensen kennen. Het leukste vind ik ook de sportieve momenten waarin we oefenen met bijvoorbeeld reactiesnelheid. Thuis moet ik me ertoe zetten om dingen te doen, maar met z’n allen gaat het vanzelf om dingen te doen. Ik word echt gestimuleerd en gemotiveerd op het ontmoetingscentrum, maar ik ben ook altijd weer blij als ik thuiskom.
Als er een dag wegvalt, zoals Tweede Paasdag, dan merk ik dat wel. Dan mis ik de ontmoeting met de andere bezoekers”.

Waar wordt u blij van?
“Ik was altijd erg sportief en fietste zo honderd kilometer op een dag. Daar werd ik heel blij van. Nu word ik nog steeds heel blij van dingen repareren op mijn eigen manier. Het kunnen kleine dingen zijn en al doe ik er nog zo lang over, het maakt me blij als het lukt.” 

Hoe is het voor u dat uw man Parkinson heeft?
Tanja Harrevelt: “Eigenlijk kan ik mijn man zelf fysiek niet verzorgen vanwege mijn eigen lichamelijke klachten. Gelukkig hebben wij thuiszorg waardoor dat heel goed gaat. We helpen elkaar, maar we kunnen elkaar niet verzorgen.”

Hoe ondersteunt OntmoetingsCentrum Amerongen u hierbij?
Tanja: “Mijn man vergt niet veel energie van mij, maar ongemerkt zorg ik meer voor hem. Daarom is het zo fijn dat hij drie dagen zijn eigen ding heeft, zodat ik ook boodschappen en andere dingen kan doen. En ook heb ik dan ruimte om zelf meer te rusten. Het lijkt wel of hij ingeloot is, het is gewoon heel bijzonder dat het ontmoetingscentrum bestaat.

Wat zou u andere mensen aanraden met deze ziekte?
Tanja: “Schakel hulp in zodat het voor iedereen te dragen is. Je moet ook de realiteit onder ogen blijven zien, want het is een ziekte waarbij de zorgvraag toeneemt. Daarnaast is het ook goed om te blijven zien en te stimuleren wat wel kan.”