Michiel Moes: “De reis van QuaRijn is al begonnen”
Als directeur Wonen met Zorg is Michiel Moes nauw betrokken bij het reisplan van QuaRijn. Niet alleen bij de ontwikkeling daarvan, maar ook bij de uitvoering. Een reis waar hij enthousiast over kan vertellen.
“Als je denkt dat het reisplan van QuaRijn een volledig uitgestippelde route is die van A naar B leidt, moet ik je teleurstellen”, zo begint Michiel Moes het gesprek. “Van de toekomst van de ouderendienstverlening bestaat geen blauwdruk en niemand kan voorspellen hoe de wereld er over tien, twintig of dertig jaar uitziet. We kunnen alleen inspelen op ontwikkelingen die we nu zien: een toenemend aantal ouderen en een stagnerende arbeidsmarkt. Maar ook steeds meer burgerinitiatieven en een maatschappij die zelf dingen in de hand neemt. Mensen gaan weer meer voor elkaar zorgen en samen dingen organiseren. Dat is mooi en daar willen wij graag aan meedoen.”
Expertise
Michiel vervolgt: “En dat kunnen we, want bij QuaRijn hebben we alle expertise in huis als het gaat om ouderendienstverlening. Nu wordt het tijd om die kennis te gaan delen: met de ouderen zelf, hun naasten, familie en mantelzorgers, maar ook met vrijwilligersorganisaties, welzijnsinstanties en wie er ook maar betrokken kan zijn bij het leven van de ouderen. Ik zie voor QuaRijn, naast de vertrouwde dienstverlening, steeds meer een verbindende rol. We gaan ouderen leren hoe ze langer zelfstandig kunnen blijven, we kijken hoe we de sociale omgeving daarbij kunnen betrekken en fungeren als anker in de wijk. Een steunpunt waar iedereen altijd terecht kan voor advies of een kopje koffie en waar de bridgeclub ook een vaste plek heeft. Ik vind het een mooie gedachte dat mensen van alle leeftijden elke week bij QuaRijn kunnen komen bridgen of biljarten. Dat is niet alleen heel gezellig, het bevordert ook de samenhang in de wijk. Bovendien weten ouderen ons dan beter te vinden als ze hulp nodig hebben. Wij op onze beurt, kunnen zo beter en sneller inspelen op de behoeften van ouderen omdat ze al langer in beeld zijn.”
Techniek
Als het gaat om de dienstverlening zelf, is volgens Michiel de inzet van technologische hulpmiddelen onmisbaar. Omdat die het leven van de ouderen en het werk van de medewerkers gemakkelijker en leuker kunnen maken. “In onze sector lopen we daarin hopeloos achter. Het wordt tijd voor een inhaalslag. De GPS-systemen die op bijna elke mobiele telefoon zitten, kun je ook gebruiken om ouderen die de neiging hebben om door de wijk te wandelen en moeite hebben met hun oriëntatie, terug te vinden. En waarom moet je achter een computer zitten om je rapporten te schrijven als je die ook gewoon in de auto kunt inspreken terwijl je naar de volgende cliënt rijdt? Het kan allemaal veel gemakkelijker en sneller.”
Regeltjes en protocollen
Michiel is op dreef: “Nu we het hebben over rapportages… ik vind ook dat we af moeten van het overdreven aantal regeltjes, lijstjes en protocollen die we elke dag moeten afwerken. Neem bijvoorbeeld de HACCP-regels die voorschrijven dat je elke dag een nieuw etiketje op een pakje ham moet plakken. Thuis kijk je toch ook gewoon naar de houdbaarheidsdatum op de verpakking? Bovendien eten wij hier veel meer ham dan een oudere die alleen thuis woont. Bij ons krijgt die ham niet eens de kans om te bederven. We hebben van risicomanagement een kunst gemaakt. Laatst hadden we op een van onze locaties inspectie van de brandweer. De hele gang moest leeg zodat je bij een calamiteit sneller kunt ontruimen. Ik weet niet hoe het bij jou in de gang is, maar in de meeste huizen is dat de plek met de meeste rommel: schoenen, jassen, tassen. Bij ons moet die helemaal leeg zijn. Hoe kun je dan een thuisgevoel creëren?”
Twintig aardappels
Wonen zoals thuis. Dat betekent dat vrienden, familie, naasten en mantelzorgers op elk moment van de dag welkom zijn. Volgens Michiel leeft bij hen ook nog te veel het idee dat ze niets meer kunnen of hoeven te doen op het moment waarop hun een oudere uit huis gaat. “Als je vroeger bij je vader of moeder ging koken, dan kun je dat toch blijven doen? In plaats van twee aardappeltjes, doe je er nu twintig in de pan voor de hele groep. En vader of moeder kan gewoon meehelpen. Dat is gezellig én het ontlast de medewerkers. We moeten ook af van het idee dat ouderen die bij ons komen wonen omdat het thuis echt niet meer gaat, ook helemaal niets meer zelf kunnen. Als we willen dat elke dag van waarde is, moeten we ouderen ook in hun waarde laten. Waarom moet de deur op slot als bewoners in de wijk weten dat er ouderen kunnen rondlopen die de weg terug niet meer kunnen vinden. Er zijn genoeg mensen die dan willen helpen, maar je moet ze wel de kans geven om dat te kunnen doen.”
We doen het
Michiel vervolgt: “Het mooie van QuaRijn is dat we dat allemaal gewoon gaan doen. Omdat we van elkaar weten dat we het kunnen. Natuurlijk hebben we een prachtig plan geschreven waarin we alles zo goed mogelijk proberen uit te leggen. Maar ondertussen zijn we wel al begonnen met het nemen van concrete stappen. Bijvoorbeeld met het inzetten van de teamleiders – een lang gekoesterde wens van veel medewerkers. Maar ook door sollicitatieprocedures te versnellen en mensen aan te trekken die niet uit de zorg komen. Een hovenier die met ouderen in de tuin gaat werken, kan toch een perfecte activiteitenbegeleider zijn? Hetzelfde geldt voor bepaalde medische handelingen. Waarom moet de baxter-verpakking die gemaakt is door een gediplomeerde apotheker worden gecontroleerd door een gediplomeerde verpleegkundige? Dat is pure tijdverspilling. De medicatie kan prima worden uitgedeeld door iemand zonder de vereiste papieren. Zo kunnen medewerkers ook sneller doorgroeien omdat ze door ervaring meer verantwoordelijkheden kunnen krijgen en houden ze meer plezier in hun werk.”
Elke dag van waarde
De cliënt centraal, de medewerker op één. Daar gaat het in de toekomstplannen van QuaRijn om. “De ouderen moeten zo lang mogelijk de regie over hun eigen leven kunnen houden, de medewerkers moeten de kans krijgen om zichzelf te blijven ontwikkelen en persoonlijk te groeien in hun werk. Alles daaromheen – nieuwe technieken, een gezonde bedrijfsvoering, sociale innovaties enzovoort – zijn hulpmiddelen om die doelstelling mogelijk te maken. Zodat iedereen bij QuaRijn elke dag van waarde kan ervaren. We zijn er al mee begonnen en het is nu al een prachtige reis!”
Tekst: Sylvia Emonts