..50 is het nieuwe 30.. is een uitspraak die je steeds vaker hoort. Ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet denken, want als 50=30, dan is 30=50 en dat wil volgens mij niemand horen. Soms werkt een contact, een ervaring en in dit geval een samenwerking als een eyeopener die je vertrouwde beeld een hele nieuwe impuls geeft. Lees mijn blog over de bijzondere samenwerking met Elly.
Even terug in de tijd
Anderhalf jaar geleden: onze eerste afspraak. Elly komt binnen met twee tassen vol, in ferme pas en met een grote lach op haar gezicht. Elly stelt zich voor; zij is een enthousiaste bewoonster van de gemeente Rhenen (Rhenen, Elst & Achterberg) en zij wil zich vanuit haar betrokkenheid bij de oudere bewoners in gemeente Rhenen inzetten voor fondsenwerving voor De Linde. Vanuit QuaRijn ben ik gevraagd om de contactpersoon voor Elly te zijn. Ik geniet van het ene na het andere verhaal van Elly. Hoe ze zich als actieve bewoonster van de gemeente Rhenen al 17 jaar voor haar medemens inzet en hoe ze al die tijd al bezig is met de realisatie van ‘goede oude-dags-voorzieningen’ voor de inwoners. Zij is ook de initiatiefneemster geweest van de woonzorggroep Achterberg om te komen tot, wat nu ‘De Linde’ is geworden. Elly heeft een heldere kijk op hoe processen lopen in ‘wonen-zorg- en- welzijn land’. Maar ook hoe dit binnen komt bij- en vertaald wordt door, met name de inwoners van Achterberg.
Elly’s staat van dienst is groot, dat wordt me al heel snel duidelijk
Uiteraard komt Elly niet alleen voor een praatje; uit haar tas komt een A4 map vol met verschillende stukken. Eén ervan is het plan dat ze heeft opgevat om een Tovertafel gefinancierd te krijgen voor ‘De Linde’. Via fondsenwerving en sponsoring wil ze dit aanzienlijke bedrag bij elkaar krijgen. Van mijn tegenwerping ‘…maar De Linde is nog niet geopend’, wil ze niks weten. ‘Regeren is vooruitzien’, zegt ze. Elly wil graag dat de Tovertafel bij de opening van De Linde al in huis is, zodat er ‘gelijk voor de bewoners al wat te doen is’. Na een ferme handdruk en een welgemeend ‘Houd je haaks meid’, gaat Elly weer verder.
Binnen no time heeft Elly via twee plaatselijke fondsen het benodigde bedrag voor de Tovertafel van ruim € 7.000,00 binnen
‘Still going strong’, is een veel gebezigde uitspraak van Elly over haar gesteldheid en niets is minder waar. Nadat we het geld voor de Tovertafel binnen hebben gehaald, besluiten we om door te gaan voor fondsenwerving voor nóg een zorginnovatiemiddel. Elly is van mening dat De Braintrainer goed gaat passen bij de bewoners van De Linde. Deze keer wordt de fondsenwerving bij een Coöperatiefonds aan mij toevertrouwd. Elly zal een oproepje in de plaatselijke Dorpskrant plaatsen voor kleinere donaties van bewoners. Haast zenuwachtig hoop ik dat deze fondsenwerving mij, in het kielzog van Elly’s enthousiasme, ook zal gaan lukken. Na het schrijven van een uitgebreide aanvraag krijg ik snel antwoord van het Coöperatiefonds; het Coöperatiefonds doneert € 3.500,00 voor de Braintrainer! Trots bel ik Elly die op haar eigen enthousiaste wijze reageert met ‘Oh schat, wat goed!’. Mijn dag kan niet meer stuk.
Na anderhalf jaar durf ik het eindelijk te vragen
‘Elly hoe oud ben je eigenlijk?’ ‘Meid, ik ben van maart 1942!’. Elly is 77 jaar. Prompt krijgt de uitspraak ‘50 is het nieuwe 30’ een heel andere betekenis. Na kennismaking met Elly mag ik hopen dat ‘77 het nieuwe 55’ is. Dat ‘55 dan ook het nieuwe 77’ is, is voor mij een compliment sinds ik Elly heb leren kennen.
Ilonka Versteeg-Croes (55 jaar)
Leefpleziercoach QuaRijn