QuaRijn, dichtbij in zorg

Menu
  • Home
  • QuaRijn
  • Diensten
  • Locaties
  • Vacatures
    • Werken bij QuaRijn
    • Vrijwilligerswerk
  • Nieuws
  • Blogs
  • Vlogs
  • Contact
  • Zoek

QuaRijn, dichtbij in zorg

  • Home
  • QuaRijn
  • Diensten
  • Locaties
  • Vacatures
    • Werken bij QuaRijn
    • Vrijwilligerswerk
  • Nieuws
  • Blogs
  • Vlogs
  • Contact
  • Zoek

Wil je op de hoogte worden gehouden over QuaRijn?

aanmelden nieuwsbrief

Alle QuaRijn blogs

Blog: Van thuis naar verpleeghuis (2)

0979 naar verpleeghuis deel 2

Een tijdje terug schreef ik over een cliënt die ik van thuis naar het verpleeghuis heb begeleid. Regelmatig zie ik hem op zaterdag in het dorp van Veenendaal, samen met zijn broer een hapje eten. Gezien hij lijdt aan alzheimer twijfelde ik altijd om hem aan te spreken. Ik herken hem immers wel, maar hij mij misschien niet meer! En ik wilde hem niet in verlegenheid of verwarring brengen wanneer hij mij niet meer zou herkennen.

Onlangs op een zaterdag liep ik in het dorp samen met een vriendin en we hadden zin had in een vette hap. We liepen een snackbar in waar ik nog niet eerder was geweest en bestelden ons broodje kroket. Toen ik aan een tafeltje schoof zag ik tot mijn verbazing deze cliënt samen met zijn broer aan de bar zitten eten, op nog geen twee meter afstand! De twijfel sloeg opnieuw toe. Wat zal ik doen?

Ik zag hem de snackbar rondkijken. Hij leek gedachteloos en niet volledig op zijn gemak. Hij draaide langzaam zijn hoofd en staarde rond in de ruimte. Toen hij ver genoeg gedraaid was om mij te kunnen zien stopte hij opeens toen zijn blik de mijne ving. Even staarde hij mij aan en toen gebeurde het... Er kwamen sprankeltjes in zijn ogen en zijn mondhoeken draaiden in een vrolijke lach. Hij wees naar mij en ik lachte vol overgave terug. Ik ben naar hem toe gelopen en samen hebben we wat herinneringen opgehaald.

Bij enkele herinneringen zag ik twijfel over zijn gezicht komen, zo herinnerde hij zich mijn naam niet meer. Ik suste dit weg door hem duidelijk te maken dat hij zoveel zusters over de vloer kreeg dat ik dit wel begreep. Hij lachte opgelucht. Een dikke knuffel gaf ik hem, voordat ik weer naar mijn tafeltje liep waar ik mijn vriendin had achtergelaten.

Tijdens het eten wisselde we regelmatig blikken, knipoogjes, duimpjes omhoog en glimlachen uit. Toen ik weg ging zwaaide ik en wenste hem het allerbeste toe. Hij zag er goed uit en vrolijk, zoals ik hem kende. Een extra geruststelling dat we in het verleden de goede keuze gemaakt hebben. En de volgende keer als ik hem zie? Dan twijfel ik niet meer om hem met een grote lach aan te spreken.

Eline van Wijngaarden
Wijkverpleegkundige bij QuaRijn

Nieuws QuaRijn

  • Nieuws 2021
  • Nieuws 2020
  • Nieuws 2019
  • Nieuws 2018
  • Nieuws 2017
  • Alle blogs
  • Alle vlogs

Diensten

  • Alarmering
  • Zorg aan huis
  • Dag- en ontmoetingscentra
  • Revalidatie
  • Kennis en BehandelCentrum
  • Verzorgingshuizen
  • Logeren met zorg
  • Kleinschalig wonen met dementie
  • Verpleeghuiszorg somatiek
  • Dementiezorg
  • Korsakov
  • Geestelijke verzorging
  • Aanmelden
  • Indicatie regelen
  • Wijkverpleging
  • Tarievenlijst 2021 woonzorgcentra
  • Tarievenlijst 2021 zorg & diensten
  • Leveringsvoorwaarden

Specialisme

  • Over KBC
  • Diëtist
  • Ergotherapie
  • Fysiotherapie
  • Logopedie
  • Manuele therapie
  • Psycholoog
  • Ouderengeneeskunde

Alarmering

  • Alarmering
  • Alarmering met professionele alarmopvolging
  • Aanvragen sleutelkluis (zonder alarmering)
  • Algemene voorwaarden Alarmopvolging

Thuiszorg

  • Thuiszorg van QuaRijn
  • Huishoudelijke hulp
  • Persoonlijke verzorging
  • Verpleging bij u thuis
  • Volledig pakket thuis
  • Dementheek Veenendaal

 

Over QuaRijn | Privacy | Disclaimer | Colofon | Cookies | Kwaliteit en Keurmerk | Leveringsvoorwaarden